Coś osobistego

Witajcie.
Dzisiaj wpis z innej kategorii. Jak pewnie się domyślacie każdy ma gorsze dni. Ja również. Wiecie co wtedy robie? W mojej głowie pojawiają się pytania "Dlaczego jestem niepełnosprawna?" " Dlaczego akurat ja?" " Czym zawiniłam?" I mnóstwo podobnych.
W tej sytuacji tak na prawdę mam dwa wyjścia.
1) Zamknąć się w domu i zastanawiać się w dalszym ciągu dlaczego tak jest.
2 ) Nauczyć się jakoś z tym funkcjonować i korzystać z życia. Pamiętając przy tym o moich jakichś tam ograniczeniach. Jednak również mogę je starać się pokonywać.
Powiem Wam ze to dość ciężki i bardzo delikatny temat.
Jeśli wybiorę opcję 1. Stracę wiele możliwości, które jednak mam. Wiecie co jest w tym najgorsze? Tak na prawdę będzie to tylko i wyłącznie moja wina. Przecież nikt mnie do tego nie namawia.
Osobiście wybrałam   opcję 2. Może dzięki temu "otworze oczy" osobie sprawnej na pewne aspekty. Przedstawiając sytuację z mojej.. .nie co innej perspektywy. Nie wykluczone, że stanę się inspiracją do działania dla innyc. Zarówno dla osób dotkniętych niepełnosprawnością jak i sprawnych.
Uwierzcie mi  to byl najtrudniejszy wybór jaki musiałam  dotychczas dokonać. Czy żałuję? Oczywiście że nie. Mało tego nie wyobrażam sobie ze mogłabym inaczej zdecydować.   Poza tym pamiętajcie trzeba się cieszyć tym co jest :)